Je kijkt erop. Je ziet een vorm, vlakken en kleuren.
Er schittert iets, maar dat valt in eerste instantie niet meteen op. En als je niet oplet, loop je er nog zomaar aan voorbij ook!
Maar wat, als je nou es wél oplet?
Wat, als je extra goed kijkt?
Wat, als je probeert naar binnen te kijken en je bij alles afvraagt wat erachter kan zitten?
Wat zie je dan?
“Je kijkt er OP, niet er in!”, zei een oude wijze dame toen ik het met haar had over het gedrag van kinderen. “Je kunt niet zomaar een kind begrijpen aan de hand van wat hij of zij laat zien aan de buitenkant.”
Een wijze opmerking, want dat is wat we vaak doen: alleen het gedrag beoordelen. Maar wat als je nou eens echt IN het hoofd van je hoogbegaafde muziekleerling kon kijken….
De binnenwereld van kinderen is rijk en schitterend. De binnenwereld van hoogbegaafde kinderen al helemaal. Daarbinnen is niets vanzelfsprekend. Overal worden vragen over gesteld, niets wordt zomaar voor waar aangenomen, alles wordt met een vergrootglas bekeken en aan de tand gevoeld. Soms met argusogen, soms enorm open, als een blij ei.
Dit is precies dat wat de kunstwerken van Wouter Bloemendal’s ‘Binneste Buiten’ bij me wakker schudden. Ik zie de buitenkant. Iets schittert en maakt me nieuwsgierig. Ik kom wat dichterbij en kijk wat me daar lokte met die stiekeme schittering. Wat valt daar nog meer te ontdekken?
En als ik kijk zie ik vooral veel. Ik kan wel denken dat ik het zie. Maar wat zie ik nou eigenlijk? Klopt het wel wat ik denk dat ik zie? Ik probeer daarbinnen wijs te worden uit de veelheid van kleuren, vlakjes, indrukken. Ik zie de buitenwereld binnenin en de binnenwereld reikt naar buiten. Er zit van alles verborgen. Het zijn zoveel schakeringen dat ik er draaierig van wordt.
Voorzichtig neem ik weer wat meer afstand, kijk ik er minder in en meer er op en ben ik een duizelingwekkende ervaring rijker.
Stiekem vraag ik me af, klopt het eigenlijk wel? Dat zinnetje van die wijze dame?
Want als ik ‘Binneste Buiten’ kijk, dan zie ik in elk geval een beetje meer!
Dat is het! We proberen bij Wijsjedeweg ook steeds beter naar binnen te kijken. Naar alles wat er achter de buitenkant stiekem schittert. Want het gedrag aan de buitenkant zet je zomaar op het verkeerde been. Soms betekent het iets heel anders dan je zou denken. En als je niet oplet, loop je er zomaar aan voorbij. Je leerling voelt zich niet begrepen, niet gehoord, niet echt gezien misschien. De kans is groot dat je de verbinding misloopt en dat je leerling ongemotiveerd raakt.
Kom je ook ontdekken wat er in de binnenwereld van je hb leerling omgaat? We nemen je graag mee om ‘Binneste buiten’ te speuren, zodat je niet alleen OP je leerling kunt kijken, maar ook een beetje er IN.
De Muziekwijzer is handige gesprekstool die je handvatten geeft om te ontdekken waar het al goed gaat (!) tijdens de muzieklessen en wat je (nog meer) kunt doen en met elkaar kunt bespreken om muziekles geen flop te laten worden maar een GOUDEN ervaring!
De Muziekwijzer stelt je vragen over:
Bovendien reikt de Muziekwijzer kansen en overwegingen aan om door te zetten als het op enig moment moeilijk is. Hierdoor krijg je beter zicht op oplossingen bij allerlei situaties die spelen tijdens de muziekles en thuis.
Doe de Muziekwijzer en maak van muziekles een GOUDEN ervaring!
De Muziekwijzer werd in november voor het eerst getoond in ‘Hoogbegaafd-het Magazine’, het mooie, nieuwe tijdschrift van Kristel van Eijk. Nu is ie voor iedereen verkrijgbaar!
Per 1 dec voor iedereen verkrijgbaar. Nog heel even geduld dus ;-)
Handige gesprekstool voor succesvolle muzieklessen aan hoogbegaafde kinderen.
De Muziekwijzer werd in november voor het eerst getoond in ‘Hoogbegaafd-het Magazine’, het mooie, nieuwe tijdschrift van Kristel van Eijk.
Per 1 dec 2024 is ie voor iedereen verkrijgbaar!
Na ongeveer 10 minuten spelen, barst hij in snikken uit. Hij kan niet meer stoppen. Een beetje troosten helpt niet. De tranen blijven komen.
De dirigent zet hem even apart zodat hij verder kan met de rest van de groep.
Ik speel mee met een groepje leerlingen in een orkestje. Na een paar minuten laat ik de repetitie voor wat het is en zoek ik dit jongetje op.
Verstijfd zit hij op een stoel in een hoekje. Zijn adem zit hoog, zijn schouders zijn opgetrokken, zijn mond stijf dicht, hij wil niet laten zien dat hij huilt.
Dit jongetje ken ik helemaal niet, ik weet helemaal niet wat er zou kunnen spelen. Toch vliegen allerlei gedachten -die helemaal niet hoeven te kloppen- door mijn hoofd:
Ergens heb ik het onbestemde gevoel dat hier zomaar nog meer aan de hand zou kunnen zijn. Het heeft geen zin om iets meer te vragen aan hem. Hij is op dit moment zo dichtgeklapt dat hij niet in staat is om logisch na te denken. Zijn brein zit op slot.
Als we buiten staan, komt zijn moeder er al aan rijden. Hij stort zich snikkend in haar armen. Moeder zegt terloops tegen me: ‘Hier was ik al bang voor, en we zijn zo bezig met de leerkuil…’ Op dat moment vallen er bij mij ongelooflijk veel kwartjes. Het klopt, hier is meer aan de hand!
Juf en moeder weten dat hij deze muziek KAN spelen en gunnen hem een super samenspeelervaring. Maar HOE begeleid je dit kind naar een succeservaring?
Voel je welkom bij Wijsjedeweg om te ontdekken wat jij kan doen om deze kinderen te helpen!
Lees HIER de uitgebreide versie van dit verhaal